2018-02-27 Oversteek Atlantische Oceaan

Ahoy allemaal. Het is al weer bijna vier weken terug dat wij in Suriname zijn aangekomen na de Atlantische Oceaan te zijn overgestoken vanaf The Gambia. Het aantal bezoeken aan ons blog nam af zag ik, en het aantal Whatsapp-berichten nam toe. Sommigen begonnen zich zorgen te maken of we nog wel bestonden. Ik zal iets uitgebreider dan in de dagelijkse berichtjes tijdens de oversteek proberen te vertellen hoe wij gevaren hebben.

 

Wederom water in de bilge. Begin van de oversteek hadden we weer behoorlijk wat water in de bilge. De reparatie aan de watertank was kennelijk niet het enige lek. Nieuw was dat er voor het eerste deze reis nu ook water in de machinekamer stond. Mogelijke oorzaak van het water in de machinekamer is de vetkoordafdichting van de schroefas. Deze vetkoordafdichting wat strakker gezet en maar afwachten. De volgende dag weer water in de machinekamer en bilge. Eindelijk de vermoedelijk bron opgespoord, de afdichting van de roerkoning. De roerkoning wordt ook afgedicht met een vetkoord, ook deze strakker gezet. Volgende de dag geen water in de machinekamer en bilge, hoera. De tijd zal het leren of alle lekken nu gedicht zijn.

 

Koershouden tijdens het zeilen. Bij lange oversteken gebruiken we de windvaanstuurinrichting omdat deze geen elektrische energie vraagt. Het apparaat stuurt geweldig, hoe meer wind en snelheid hoe beter hij het doet. Echter, gedurende twee dagen van de oversteek voeren we regelmatig door grote velden zeewier heen. Het was prachtig goudkleurig wier dat leek op te lichten als de zon er op scheen. Helaas raakt de windvaanstuurinrichting van slag als er wier aan de pendule blijft hangen. Om niet elke paar minuten met de pikhaak het wier te moeten verwijderen hebben we deze twee dagen de elektrische stuurautomaat gebruikt, deze trekt zicht niets aan van het wier. Maar op een gegeven moment kreeg de elektrische stuurautomaat ook moeite de boot op koers te houden. Toen met de Go-Pro-camera onderwater gekeken wat de oorzaak was. Het bleek dat er ontzettend veel wier aan de schroef bleef hangen die de werking van het roer verstoorde. Na wat rommelen met de koers van de boot raakte het meeste wier weer van de schroef en kon de elektrische stuurautomaat zijn werk weer doen. Gelukkig maar, omdat met golven van ruim twee meter hoog te water moeten echt niet aan te bevelen is.

 

Vissen en vliegende vissen. Voor het eerste deze reis hebben we de hengel gebruikt. Kunst-inkvis eraan en uitvieren die lijn tot minimaal vijfmaal de bootlengte. Na een paar uur begon de rem van de molen te slippen wat betekend dat er iets aan de haak zit. Vis of zeewier? De rem van de hengel zwaarder afgesteld omdat anders de hele lengte draad in zee zou verdwijnen. Uiteindelijk stopte het uitvieren de lijn en werd begonnen met voorzichtig inhalen van de lijn, dit leek goed te gaan. Er moet een monster van een vis aangezeten hebben omdat onverwacht de hoofdlijn van de hengel zelf brak. Misschien maar goed ook omdat z’n grote vis zich niet gewillig van kant laat maken. Vissen gedurende de vaart is eenvoudig, lijn met aas te water en wachten. Echter het binnenhalen van de vis, het fileren van de vis en daarna het bakken van de vis is op een slingerende boot niet eenvoudig. Toch de eerst volgende tocht een vis proberen te vangen. Dan zijn vliegende vissen toch een stuk makkelijker, die komen gedurende de nacht vooral vanzelf aan boord. Onze record zijn 21 dode vliegende vissen op één ochtend. Helaas zitten deze vissen vol graten en zijn ze vaak niet groot.

 

Halverwege de oceaan (1168 zeemijlen) champagne. Bij ons vertrek op 5 juni 2017 hebben wij van onze clubgenoten Ans en Kees een fles champagne meegekregen om die op de helft van de oversteek van de oceaan open te maken en op dit moment te toosten. We keken uit naar dit moment zoals jullie begrijpen. Halverwege betekende dat de elektronische navigatie moest aangeven dat we nog 1168 zeemijlen hadden te gaan. En dat moment kwam gelukkig overdag zodat we niet ’s nachts degene die van wacht af was moesten wakker maken om aan de drank te gaan. Ans en Kees bedankt. Er volgen nog meer oversteken die allemaal een halverwege hebben, de champagne aan boord is helaas op!

 

Zeilvoering gedurende de oversteek. Doordat wij als startpunt The Gambia hadden konden we de eerste helft van de tocht zowel voorzeil als grootzeil over dezelfde boeg varen. De passaatwind was zoals je mag verwachten in deze periode NoordOost. Dit is een heerlijke koers omdat de boot minder naar twee kanten slingert en het is ook een snellere koers is dan pal voor de wind. Halverwege de oversteek ruimde de wind meer naar het Oosten en zijn we toch met het voorzeil uitgeboomd gaan varen. Slingeren nam toe, maar elke zeemijl die je aflegt is er een dichter bij de eindbestemming. De windkracht die we hebben gehad was een grootste deel van de oversteek tussen de 15 en 20 knopen ware wind. Zodra de wind onder de 15 knopen zakte nam het slingeren toe en wilde de zeilen gaan klappen door de aanwezige zeegang en ontbreken van druk in het zeil. De oversteek is toch een heuse hobbel voor de meeste zeilers omdat het de tot dan langste afstand is die gezeild moet worden. De oversteek is onze reuze meegevallen, ook de tijdsduur van 16,5 dagen viel ons ontzettend mee. Over de dagafstanden (=afgelegde weg door het water inclusief stroom mee/tegen) waren we zeer tevreden. 137 153 151 150 148 129 150 154 134 143 151 139 126 121 154 138 58(+20). Een gemiddelde van bijna 6 knopen.

 

Gebruik motor. Gedurende de reis hebben we veel bewolkte dagen gehad. Dit betekent direct dat we te kort elektriciteit met de zonnepanelen op wekken voor het dagelijks gebruik. Gedurende de oversteek hebben we bijna dagelijks de motor een uurtje bijgehad om de accu’s op peil te houden (Rob vd W, we hebben tijdens het stroomdraaien NIET de schroef in werking gezet!). Daarnaast hebben we de motor gebruikt voor het wegvaren uit The Gambia en het opvaren van de Suriname-rivier.

 

Fotovraag. Met trots kan ik melden dat mijn oudste dochter als eerste het juiste antwoord had, “Ik denk dat we op de foto het logboek zien van je electriciteits opwek/verbruik app”. Barbara, als prijs met het gezin eten bij snackbar Roma in Volendam.

Uiteraard hebben we weer een nieuwe vraag. Wat zie je op onderstaande twee foto’s. En als tweede vraag: wat is de Surinaamse benaming voor wat je ziet? Surinamers, en zij die in Suriname wonen/gewoond hebben, zijn uitgesloten voor deze tweede vraag!

Volgend bericht over circa vier weken, voordat we uit Suriname vertrekken richting Grenada.

Huidige positie Harbour Resort Domburg aan de Suriname-rivier.

Alles wel aan boord.