Afgelopen weken hebben we met de boot in het Spaanse Water op Curaçao gelegen. In deze natuurlijke baai lig je voor anker. Er staat hier de afgelopen weken een stijve bries, 20-30 knopen wind. Dit maakt dat als je met de dinghy naar de kant gaat je behoorlijk nat wordt van het buiswater. Curaçao is een heel ander eiland dan de eilanden die we eerder aangedaan hebben. Het regent hier zelden tot nu toe en daardoor is het eiland ook lang niet zo groen. De welvaart is hier wel een stuk hoger dan de eerdere eilanden. Het eiland is niet groen, daartegen zijn de huizen en de mensen kleurrijk. De mensen spreken onderling hoofdzakelijk Papiaments maar verstaan en spreken ook Nederlands. We hebben hier op het eiland leuke mensen ontmoet Timo, Erika, Djuric, Ria, Ruud, en nog vele anderen, bedankt voor jullie gezelligheid.
We liggen met de boot op dit moment in de haven van Curaçao Marine in Willemstad. Hier gaat binnenkort onze boot op het droge gezet worden voor onderhoud, nieuwe anti-fouling, zinkanodes vervangen, schroef nakijken, romp poetsen, enz. De boot blijft op de wal staan gedurende de periode dat wij van begin juli tot eind september in Nederland zijn. Deze periode valt in het orkaanseizoen. Half november is de planning weer te gaan varen met als bestemming o.a. de bovenwindse eilanden.
We waren afgelopen 5 juni precies een jaar onderweg. En bevalt het nog? Jazeker. Enkele items die ons zijn opgevallen, tegen gevallen, meegevallen, vernoemen waard.
Wat ons is opgevallen dat er van de lichting Nederlandse vertrekkers uit 2017 veel mensen zijn die de tocht die ze gepland hadden niet hebben gevaren en dat er diverse schepen al in de verkoop/verkocht zijn. Van alle Patagonië-gangers is er (nog) geen één onderweg daar naartoe. Veel jachten hebben problemen met hun windvaanstuurinrichting. Diverse bemanningen waren naar mijn mening niet ervaren met het zeilen op zee. Veel bemanningen kampen met zeeziekte.
Wat ons tegengevallen is, is het zeer koude zeewater in Spanje en Portugal ondanks dat het er zomers warm was. Je liet het wel uit je hoofd om te gaan zwemmen. Onze tocht langs de Afrikaanse kust was de meest ruige tocht die we gehad hebben. Dit kwam vooral doordat de wind ZO was i.p.v. NO. Veel buiswater kregen we aan dek. De temperatuur tijdens deze tocht was in de nachten zo laag dat we met thermokleding, ijsmuts en handschoen aan wachtliepen. The Gambia is ons tegengevallen, arm, stoffig, opdringerige bevolking, geen land voor ons. Wat ook tegenvalt, is de opbrengst van de watermaker. Het apparaat wordt verkocht met de specificatie 30 liter per uur +-20%. Wij zijn geen enkele watermaker van ons merk tegengekomen die 30 liter per uur levert, allemaal ruim minder tot zelfs minder dan 24 liter per uur. De opbrengst van de zonnepanelen blijft achter bij wat we verwacht hadden. Tot nu toe hebben we maximaal 2000Wh, gemiddeld circa 1700Wh, per dag opgewekt. De opbrengst blijft achter bij de verwachting omdat de dagen in de tropen korter duren, er vaak bewolking is en de mast/zeilen/giek de panelen af en toe in de schaduw zetten. Hier in de tropen holt de kwaliteit van alles hard achteruit door de sterke UV-straling. Zeilen, lijnen en vlaggen zie je verouderen. Anti-fouling van de juiste samenstelling is een must hier. Als de anti-fouling is uitgewerkt of van een verkeerde samenstelling zie je de boot per dag aangroeien. Op het filmpje zie je het roer van een windvaanstuurinrichting die acht maanden geleden is schoongemaakt en in de nieuwe anti-fouling is gezet, verkeerd spul dus.
Wat ons is meegevallen zijn de langere oversteken. We hebben meest heerlijk gezeild en waren vaak sneller op de plaats van bestemming dan vooraf gedacht. Suriname heeft ons erg verrast en heeft ons hart gestolen, ontzettend groen land, lieve mensen. De boot houdt zich tot nu toe erg goed, geen grote/kostbare klussen waar we tegen aangelopen zijn.
Wat is het vernoemen waard. Tijdens onze tocht hebben we Gerard en Lies met hun jacht Sylver (onze clubgenoten uit onze thuishaven Edam) ontmoet in Willemstad. We zijn heel veel leuke mensen tegengekomen op zowel het water als op de wal. Het is echt minder leuk van een afstand ons kleinkind te zien opgroeien, onze ouders echt oud te zien worden, broers/zuster/schoonzus die zonder onze inbreng de zorg aan de oudjes verlenen. Gedurende het afgelopen jaar zijn we circa vijf keer overstag gegaan tijdens het zeilen. Bijna alle trajecten hadden een bezeilde koers. Sinds juli 2017 tot heden hebben we dagelijks de korte broeken aan. Op Curaçao nog het laboratorium bezocht bij de rioolwaterzuivering. De dame die daar werkt heeft ruim 25 jaar geleden stage gelopen bij het laboratorium in Edam waar ikzelf heb gewerkt. Je gelooft het of niet, we zijn naar de kerk geweest. En het was bijzonder, een hele lange mis die niet verveelde met heel veel zang. In deze parochie is een oom van mij 36 jaar lang priester geweest. Er is zelfs door de gelovigen voor ons gebeden. Ook hebben we vier berichten tijdens deze reis ontvangen van bekenden die zijn overleden.
De oplossing van de vorige fotovraag is door niemand goed geraden, hij was ook een beetje flauw. Wat je op de foto ziet is het anti-slip op de trap.
Ook weer een nieuwe fotovraag. Wat is de reden dat we de boot gepavoiseerd hebben? Er zijn meerdere goede oplossingen.
Huidige positie Curaçao Marine Willemstad.
Alles wel aan boord.
