2020-03-22 Alles wel aan boord

Afgelopen periode hebben we weer diverse eilanden bezocht, Puerto Rico, Vieques, Culebra, St. Thomas, Jost van Dyke, Tortola, Norman Island, Peter Island, Beef Island, Virgin Gorda, Sint Maarten, Saba en Anguilla.

Aangekomen op Puerto Rico moet er eerst ingeklaard worden. Dit moet je doen via het internet, maar je wordt evengoed verwacht in het kantoor van de US Customs and Border Protection voor het stempel in je paspoort. Tevens krijg je een apart gesprek over de invoer van etenswaren en afvoeren van afval. We hoorden berichten van lastige beambten tijdens het inklaren. Wij hebben ervaren dat ze heel vriendelijk waren. De regels worden je wel duidelijk gemaakt en ook de boetes die je krijgt als je ze overtreed.

 

De ankerplaats ligt een heel eind van de stad Ponce. Maar de oplossing was het installeren van de UBER-app. Ideaal deze app, voor een paar USD lieten we ons naar de stad brengen om deze te bezichtigen, boodschappen te doen, en een auto te huren. Het centrum van de stad heeft veel historische gebouwen en uiteraard enkele musea. We hebben samen met de Zweedse bemanning (Anders en Berit) van de boot Lady Bird twee dagen een auto gehuurd en het eiland rondgereden. Het is een prachtig groen en heuvelachtig eiland en heeft een mooie historische hoofdstad San Juan.

Op de ankerplaats lag nog een Nederlandse boot, de Elza, met als bemanning Christ en Elise. Met Christ en Elise zijn we ook nog op stap geweest en hebben gezellig bij hen aan boord gedineerd, samen met de Anders en Berit. Met de Elza zijn we hierna nog enkele weken opgetrokken, erg gezellig. Na circa tien dagen zijn we anker opgegaan en naar de plaats Salinas gevaren. We waren blij uit Ponce weg te gaan omdat er een zeeschip werd gelost wat ontzettend veel stof gaf. De zonnepanelen kreeg ik pas weer echt schoon met verdund zuur! Salinas was een heerlijke ankerplek. De plaats Salinas is echt vergane glorie, veel winkeltjes dicht en veel vervallen gebouwen. De mojito’s die je hier aan de bar kon bestellen waren onovertroffen.

De jaarwisseling hebben gevierd op St. Thomas in de baai bij de hoofdstad Charlotte Amilie, samen Christ en Elise en de bemanning van de Nederlandse boot Shalom van Caspar en Thee. Christ had oliebollen gebakken en die waren zeer goed te eten. Om twaalf uur ’s nachts heb ik wat oude noodsignalen, vuurpijlen en handstakellichten, afgestoken. Op één na deden de signalen het nog ondanks dat ze acht jaar oud waren. Het meeste vuurwerk kwam van onze boot! Op twee januari scheiden de wegen zicht van de drie Nederlandse boten. We gaan elkaar vast nog wel een keer tegenkomen ergens in de Carib.

 

Op Jost van Dyke zijn we de Nederlandse boot Maaike Sadet van Jacco en Jannie weer tegengekomen. De vorige jaarwisseling hebben we met hen samen gevierd. De beide dames konden weer dagelijks met elkaar gaan scrabbelen terwijl de mannen onderhoud aan de boten uitvoerden of een biertje dronken. Was weer gezellig elkaar te ontmoeten na z’n lange tijd.

Op de diverse eilanden zie je nu eindelijk dat het herstel van de schade door orkaan Irma (september 2017) ter hand is genomen. Steigers worden hersteld, wrakken worden/zijn verwijderd, gebouwen opgeknapt. De stranden zien er weer als strand uit en niet als een scheepskerkhof.

Op Virgin Gorda hebben we gezellig gesproken met een bemanning uit Canada. Ik was altijd in de veronderstelling dat Nederland bekend was om zijn tulpen, dijken en klompen. Dit klopt dus niet. De Canadezen kenden Nederland van de stroopwafels en poffertjes. Volgende keer stroopwafels uit Nederland meenemen. Het is maar dat je het weet.

Op Sint Maarten zijn we weer vrijwilliger geweest tijdens de 40^e Heineken Regatta. Prachtig evenement en gezellig. Met vrienden van het eiland hebben we de start bekeken van de grotere wedstrijdboten. Een imposant gezicht van zo dichtbij.

Wat valt er verder nog te melden. Negatief de afgelopen periode: toiletpomp defect, scheur in het grootzeil, lekke band huurauto, palletjes in lier bleven hangen (achterstallig onderhoud), dinghy lek en daardoor dagelijks oppompen, veel regen en wind gehad, deklicht stuk gegaan. Positief: de watermaker doet wat ie moet doen, we hebben sinds we zonnepanelen aan boord hebben 1000 kWh opgewekt, alles functioneert aan boord, leuke mensen ontmoet, mooie ankerplekken gelegen, alles wel aan boord.

 

En toen kwam het Corona virus de wereld in. We volgen zoveel mogelijk de berichtgeving via het internet. Hier in de Carieb zijn sinds afgelopen week al veel maatregelen getroffen die vergelijkbaar zijn met die in Europa. Nagenoeg alle eilanden laten geen jachten meer toe. Dit betekend dat wij op dit moment voor anker moeten blijven liggen bij Sint Maarten. We hebben te horen gekregen dat we mogen vertrekken maar daarna niet meer worden toegelaten op Sint Maarten. We blijven dus liggen op de huidige ankerplek. We kunnen op dit moment nog wel aan land om boodschappen te doen of om de benen te strekken. Te hopen is dat de maatregelen effect hebben en dat de landen weer open gaan voor oa jachten. In de periode juli tot en met november is in dit gebied het orkaanseizoen. Zoals we weten is dit dan geen plek om te zijn. Tegen die tijd zullen we de weerverwachting goed in de gaten houden en in geval van een naderende orkaan gaan we toch vertrekken richting Curaçao, ook al is dat land gesloten op dit moment. Weinig keus.

Wat zag je op de foto in ons vorige blog? Wat je zag was oploskoffie die drie maanden in een goed afgesloten bus aan boord van de boot is geweest tijdens ons verblijf in Nederland. Aan boord is het met enige regelmaat 40 graden celsius geweest wat kennelijk niet goed doet aan de oploskoffie. Helaas heeft niemand het juiste antwoord gegeven.

 

De nieuwe fotovraag. Wat zie je op de foto?

Huidige gegevens:
18 graden 02,2 minuten Noord
063 graden 05,9 minuten West
18:00 UTC, 14:00 lokale tijd
Voorliggende koers, geen, we liggen voor anker in Simpsonbay Sint Maarten
Wind E 15-20 knopen
4/8 bewolkt
Golven, geen, wel beetje zwel

Alles wel aan boord.

2019-12-09 Ons derde jaar is begonnen

Het heeft even geduurd maar hier zijn we weer met een stukje blog (enkele volgers werden zenuwachtig). Nadat we de boot op Curaçao hadden achter gelaten zijn we de zomermaanden in Nederland geweest. Het is altijd weer leuk de familie en vrienden te ontmoeten. Vader van Jacqueline ondertussen 93 jaar geworden, moeder van Peter haar 94^ste verjaardag gevierd. Kleinkind Myra ook weer een jaartje ouder (3) en een stuk wijzer geworden. Tijdens ons verblijf zijn in Nederland warmterecords gebroken. Er waren nachten waarin de temperatuur niet meer onder de 20 graden zakte. Bij ons aan boord op Curaçao kwam de temperatuur ’s nachts niet onder de 30 gaden! We vonden het weer heerlijk in Nederland te zijn.

Eind september zijn we teruggevlogen naar Curaçao. We werden van het vliegveld opgehaald door Michiel van het zeiljacht Joy, nogmaals bedankt Michiel. Begin van de avond aangekomen in de haven van Curaçao Marine en vielen direct met onze neus in de boter, het was BBQ-avond. Leuk weer oude bekenden terug te zien en ook veel nieuwe gezichten.

Op Curaçao was het warmer dan normaal. De werklui van de Marina hielden ook een tropenrooster aan, om zes uur ’s ochtenden werd gestart met werken. Wij hebben het ook gemerkt dat het exotisch warm was, overdag en in de avond was het 38 graden in de kajuit en ’s nachts koelde het af naar 35 graden! Dat is pas warm. Het onderhoud aan de boot hebben we in één week weten te doen zodat we een week na aankomst al weer te water lagen. In de haven stond een windje die enige verkoeling bracht. Willemstad blijft een leuke plaats om te zijn met haar prachtige gekleurde gebouwen en leuke terrasjes. De meest heerlijke smooties hebben we hier gedronken. Na een weekje marina zijn we naar het Spaanse Water gevaren en daar voor anker gegaan. Hier konden we weer zwemmen. Echter het zeewater was zo pislauw ,dat dit ook bijna geen verkoeling meer gaf. Ook op het Spaanse Water troffen we weer oude bekenden en nieuwe mensen. De bemanning van de Heavy Metal kwam ook weer terug uit Nederland en was net Sinter Klaas. Ze hadden voor diverse boten onderdelen meegenomen uit Nederland, distributiesnaar, toiletpomp, enz. Coen en Yvon bedankt. Het is onvermijdelijk dat wegen zich weer gaan scheiden, de Zouterik gaat richting Panama, de Zeezwaluw richting Martinique, de Heavy Metal blijf op Curaçao. Na te zijn uitgeklaard zijn we via Klein Curaçao naar Bonaire gevaren samen met het zeiljacht Ladybird van de sweeties (het zweedse stel). Op Klein Curaçao stond de deining dwars op de windrichting. Het was een ongemakkelijke nacht.

Vanaf Klein Curaçao hebben we een groot deel gezeild. Probleem is dat golven en stroming tegen staan en dat je daarom een beduidend langere afstand aflegt dan van punt naar punt. Kort voor Bonaire werd de lucht zwart en kregen we een gigantische regenbui over ons heen. Het voorzeil hadden we al weggedraaid en voeren op de motor richting Bonaire. Grote knal en het grootzeil klapperde in de wind. Grote scheur in het zeildoek over de breedte van het zeil. Op Bonaire is het netjes gerepareerd.

Bonaire is een leuk klein eiland. We hebben voor anker gelegen bij Karel’s waar het dagelijks gezellig druk is en van 17-19 uur happy hour. Ook enorme cruiseschepen leggen hier geregeld aan en lozen dan duizenden gasten op het eiland voor een dagje. Ook hier weer oude bekenden en nieuwe mensen. Samen met de bemanning van de Ladybird hebben we weer een auto gehuurd. Bedoeling was o.a. het Nationale Park te bezoeken, hebben we dus niet gedaan. De prijzen voor de diverse attracties zijn idioot hoog. Bezoek aan het park 40 USD, bezoek aan de Donkey Sanctuary 20 USD, deze prijzen zijn per persoon! Prijs van het bier daartegen is ongeveer 1/3 van die op Curaçao. Jacqueline heeft leergeld betaald door een keer in het donker naast de boot te gaan zwemmen. Ze heeft lelijke kwallenbeten op gelopen. Ook hier op Bonaire zijn we havengenoten uit onze thuishaven tegengekomen, Anja en Peter.

Ondertussen gaat de tijd voort en nadert het orkaanseizoen haar einde. Tijd om na twee weken Bonaire verder te gaan. Volgende bestemming wordt de plaats Ponce op Puerto Rico. Op de dag van vertrek stond er weinig wind uit het Oosten. We hebben de eerste 24 uur gebruikt om motor-zeilend zoveel mogelijk naar het Oosten te varen om hoogte te maken. Begin van de tweede dag hebben we de koers verlegd naar Puerto Rico. Er stond beduidend meer wind, aan de wind ruim 20 knopen geregeld. Ook deze dag veel Squalls gehad. Het was een onrustig nachtje. De derde dag was weer kalm en zonnig. Onderweg elke eind van de middag radiocontact gehad met Christ en Elise van het zeiljacht Elza die al op Puerto Rico lagen. Na 78 uur varen lieten we het anker vallen in de baai bij de yachtclub van Ponce. Nu nog inklaren.

De fotovraag. Wat zie je op de foto?

Huidige gegevens:
17 graden 58,0 minuten Noord
066 graden 37,1 minuten West
15:00 UTC, 11:00 lokale tijd
Voorliggende koers, geen, we liggen voor anker bij Ponce Puerto Rico
Wind E 5-15 knopen
2/8 bewolkt
Golven, geen

Alles wel aan boord.

 

2019-06-30 West Indies

Afgelopen 4 maanden hebben we de zo geheten West Indies bezocht. Eilanden met prachtige namen die je vroeger wel tijdens de geschiedenisles hoorde. Sint Maarten, Sint Barth’s, Antigua, Guadelope, Terre de Haut, Dominica, Martinique, Bonaire, Klein Curacao, Curacao.

Bij het bezoeken van de diverse eilanden hebben we ook enkele regatta’s meegemaakt en bewonderd. Toen we op Sint Barth’s waren was daar de Bukket-regatta gaande. Dit zijn zeilwedstrijden voor de echt grote superjachten. Het grootste zeiljacht dat meedeed was de Hetairos met een lengte van 66,7meter (219 foot). Zeer indrukwekkende schepen om te zien. Op Antigua werd enkele weken later de Classic-regatta gehouden. Hier weer prachtige klassieke schepen om te bewonderen.

Op Guadelope, Dominica en Martinique zijn we met een auto het eiland wezen bezichtigen. Prachtige groene eilanden. Guadelope een Frans eiland met behoorlijke welvaart en duidelijke Franse invloed, er wordt Frans gesproken, munteenheid is de Euro, je Nederlandse internet abonnement werk daar. Op Guadelope nog een eenvoudige wandeling gemaakt volgens de beschrijving. De praktijk was wel even anders, glibberige paden, over gladde rotsblokken de rivier oversteken en stijle hellingen. Afzien is die warmte dus. Dominca heeft prachte regenwouden maar is beduidend armer. Dominica heeft in 2017 heel veel schade opgelopen door orkaan Maria. Veel bebossing vernietigd en veel wegen, huizen en bruggen zwaar beschadigd. Bij het herstel van Dominica zie je dat veel Chinese bedrijven hier nog bezig zijn. Weer die Chinesen!

Op Martinique hebben wij voor anker gelegen bij Saint Pierre. Deze plaat was iets meer dan honderd jaar geleden het Saint Tropé van de Carib. In 1902 is deze stad in enkele minuten van de aardbodem gevaagd door een grote vulkaanuitbartsting. Op twee na was de totlale bevolking gestorven in deze paar minuten. Voor meer informatie zie: https://en.wikipedia.org/wiki/Saint-Pierre,_Martinique Vanaf Martinique ben ik nog een week terug geweest naar Nederland. Mijn vader was overleden.

Van Martinique zijn we de Caribische Zee overgestoken naar Bonaire. Het voelde een beetje als thuiskomen, we waren hier vorig jaar ook al geweest. Het zelfde geldt voor Klein Curacao en Curacao. Op Curacao laten we de boot weer achter op de wal tijdens het orkaanseizoen en vliegen wij weer terug naar Nederland.

Bij het aanlopen van havens moet je als Europeaan er op beducht zijn dat de rode boeien aan stuurboord, en groene boeien aan bakboord liggen, net andersom dan in Europa. De rode boeien zijn hier spits en de groene boeien stomp, ook net andersom dan in Europa. Echter, een uitzondering hierop is weer Curacao, om het makkelijk te maken voor bootbezitters.

De fotovraag van afgelopen keer. Wat fotografeer ik hier? Het juiste antwoord is de boeg van het motorjacht Venus dat in De Kaag Nederland is gebouw in opdracht van de overleden Steve Jobs. Helaas heeft geen van de inzenders heeft het juiste antwoord gegeven.

Deze keer hebben we geen fotovraag.

De watermaker. De watermaker is op Sint Maarten compleet gereviseerd door de dealer Titan Marine. Ze hebben een geweldige refit gedaan. Sinds die tijd levert de watermaker iets meer de 30 liter water per uur. Een geweldige dealer op Sint Maarten die meedenkt en niet zoals de Nederlandse dealer alleen maar vragen stelt en niet met oplossingen komt (aan het lijntje houden!). We zijn er zeer blij mee.

Huidige gegevens:
12 graden 06,5 minuten Noord
068 graden 55,3 minuten West
18:00 UTC, 12:00 lokale tijd
Voorliggende koers, geen, we liggen met de boot op de wal bij Curacao Marine te Willemstad
Wind SE 20-30 knopen
4/8 bewolkt
Golven, geen

Alles wel aan boord.

2019-03-07 De Maagden

Afgelopen 6 weken hebben we de British Virgin Islands (BVI’s) en de United States Virgin Islands (US-VI’s) bezocht. Het is een heerlijk zeilgebied, veel eilanden met prachtige baaien om te ankeren, redelijk beschut water en de te varen afstanden zijn ook niet groot.

Wat ons opvalt is dat we heel weinig Nederlandse jachten in dit gebied zien varen. Waar zijn ze? Wat wel opvalt is dat er ontzettend veel huurschepen rondvaren, vooral catamarans, en weinig privé jachten. Van de schepen die we zien is circa 75% huurschip. Wij behoren tot de kleine bootjes met de Elisabeth. In sommige havens is de complete vloot aan schepen verwoest door de orkaan. Waar we ook heel blij van worden zijn de boten op ankerplekken die continu een hoofdmotor/generator hebben aanstaan om elektra op te wekken.

Bij het aanlopen van havens moet je als Europeaan er op beducht zijn dat de rode boeien aan stuurboord, en groene boeien aan bakboord liggen, net andersom dan in Europa. De rode boeien zijn hier spits en de groene boeien stomp, ook net andersom dan in Europa.

Prijzen van eten en drinken is duurder dan Europa. Wat onbetaalbaar is hier is wijn en soms chips. Dus leer bier drinken, scheelt een hoop geld. Sterke drank is hier goedkoper dan wijn.

Van de BVI’s hebben we Virgin Gorda, Cooper Island, Salt Island, Peter Island (ja ja, mijn eigen eiland), Norman Island, Tortola, Beef Island en Jost van Dyke Island aangedaan. De BVI’s zijn ontzettend toegetakeld door orkaan Irma. Er moet ook hier nog veel herstelwerk verricht worden. De mensen op de BVI’s zijn ontzettend aardig en behulpzaam. Tijdens onze rondrit over een van de eilanden stoppen ze spontaan en vragen of je hulp nodig hebt. Op een van de eilanden hebben we ook voor het eerst een painkiller gedronken, goddelijk. Die painkiller moeten ze ook maar in het clubhuis van onze haven in Edam gaan invoeren, Misschien worden de zorgkosten wel minder. Na uitgeklaard te hebben op Jost van Dyke zijn we naar de US-VI’s gevaren (wel 6 mijl).

 

Van de US-VI’s hebben we St. John en St. Thomas en Great St. James bezocht. Ingeklaard op St. John, een feestje. Amerika kan je niet zo maar binnen gaan, een Visum of ESTA is noodzakelijk. Wat zijn die Amerikaanse overheidsdienaren toch onbeleefd, op het onbeschofte af. Het is ten strengste verboden verse groenten en vlees aan land te brengen. Soms word ook erg moeilijk gedaan over het huisvuil. De US-VI’s verschillen van de BVI’s, meest grotere eilanden, veel moorings waar je verplicht aan moet liggen voor 26 dollar per nacht. Die moorings zijn een goede zaak omdat die bedoeld zijn om het onderwaterleven te beschermen. Ankers, en vooral ankerkettingen die over de grond slepen, beschadigen veel. We hebben veel Amerikanen gesproken en allemaal verontschuldigen ze zich voor de heer DT in het witte huis, en toch is hij gekozen.

 

Sinds eind februari zijn we weer terug op Sint Maarten. Speciaal teruggekomen om het grootste zeilevenement in de Carib mee te maken, de Heineken Regatta. Tijdens de Regatta zijn Jacqueline en ik nog twee dagen vrijwilliger geweest. Leuk om mee te maken, gezellig druk, schitterende jachten. We blijven op Sint Maarten totdat de watermaker weer functioneert. De dealer hier is wel zeer behulpzaam en heeft direct contact met de producent in Italië. Er worden nieuwe onderdelen vanuit Italië naar Sint Maarten gestuurd. De laatste twee maanden kopen we water!

 

In plaats van een fotovraag hadden we vorige keer (2018-10-25) een vraag. De vraag was: waar zijn deze onderstaande prijzen in euro’s van? Het betreft elke keer dezelfde aanschaf.

Edam € 36,00, Zierikzee € 32,00, Muxia Spanje € 20,00, Leixos Portugal € 25,00, Las Palmas € 16,50, La Gomera € 15,50, Domburg Suriname € 2,75, Willemstad Curaçao € 4,50.

Het antwoord is: de prijs voor 3 liter gas waar we op koken. Het goede antwoord is gegeven door Martin de L (zeerot).

En nu weer een fotovraag. Wat fotografeer ik hier?

Huidige gegevens:
18 graden 02,4 minuten Noord
063 graden 05,5 minuten West
18:00 UTC, 12:00 lokale tijd
Voorliggende koers, geen, liggen voor anker in Koolbaai (lagoon) Sint Maarten
Wind SE 15-25 knopen
2/8 bewolkt
Golven circa 0,2 meter

Alles wel aan boord (nog steeds op de watermaker na).

2019-01-17 Sint Maarten – Saint Martin

Afgelopen twee maanden hebben voor anker gelegen in Marigotbay, Franse deel van het eiland, en een weekje in de lagoon, Nederlandse deel van het eiland. Aan de Franse kant van het eiland lig je gratis voor anker, de Nederlanders laten je betalen! In het Nederlandse deel van de lagoon zijn de rijken der aarde neergestreken met hun jachten. De grootste jachten liggen op zee voor anker omdat ze niet door de brug kunnen vanwege hun afmetingen en diepgang. Toen ik de schippers van die jachten in de lagoon vertelde dat het liggeld in onze thuishaven Edam circa 1 euro per meter was besloten ze volgend jaar met z’n allen naar Edam te komen. Gemiddelde lengte die Edam kan verwachten is circa 60 meter en een breedte van circa 12 meter. De eigenaren willen graag een stroomaansluiting op de wal van minimaal 250 Ampère hebben. De havenmeester krijgt het rustig, er passen maar een boot of acht in de haven van Edam en ze gaan de hele zomer niet van hun plek.

 

Het eiland is heuvelachtig en mooi groen op het moment. Er zijn veel stranden met prachtig zand en helder water. Alle stranden zijn vrij toegankelijk. Het verkeer staat dagelijks vast tijdens de ochtend- en avondspits. Te veel auto’s en wegen met maar een rijstrook per rijrichting.

Er is een duidelijk verschil tussen het Nederlandse deel en het Franse deel van het eiland. De Fransen hebben nog veel meer werk te verrichten dan de Nederlanders na orkaan Irma in september 2017. Diverse resorts zijn nog steeds compleet verwoest, veel huizen zijn nog zwaar beschadigd of compleet weggevaagd, nog circa 100 schepen liggen gezonken in de lagoon, heel veel jachten liggen nog zonder mast of moeten hersteld worden. Problemen zijn geld, mankracht en dat alle benodigde spullen geïmporteerd moeten worden.

 

Het Nederlandse deel van het eiland wordt dagelijks bezocht door immense cruiseschepen, variërend in lengte van 250-350 meter lengte. Tijdens de kerstdagen lagen er 8 van zulke schepen bij Philipsburg, het eiland wordt dan overspoeld met duizenden toeristen, vaak op leeftijd en veel met overgewicht. Het stikt er van de terrasjes en taxfree shops voor drank, juwelen en horloges. Niks authentiek aan dat deel van het eiland. Geen plek voor ons.

 

Op het eiland zijn we heel hartelijk ontvangen door Mike en Leonde die wij kennen van onze zeezeilclub uit Nederland. Mike is voor zijn werk drie jaar op het eiland gestationeerd en Leonde heeft werk gevonden bij de Jachtclub van Sint Maarten. We hebben twee weken de auto van Mike mogen lenen en hebben gebruik kunnen maken van hun wasmachine en huis/terras. Die twee wonen absoluut niet verkeerd daar. We hebben ook weer eens onze vloerbedekking van de boot goed schoon kunnen maken bij hun thuis. Leonde heeft ons weten over te halen om als vrijwilliger te assisteren tijden de Heineken-regatta die begin maart is, moeten we nog aan het werk ook. Met Mike en Leonde zijn we nog een weekend wezen varen. We zijn toen naar Saint Barth’s gevaren. Je gelooft je ogen niet wat een gigantische privéjachten hier liggen. Als je een motorjacht hebt van 40 meter lengte doe je hier echt niet mee. Ook het, op een na grootste jacht ter wereld, jacht van meneer Abramovitsj lag hier, de Eclipse, 160 meter lengte en 22,5 meter breed. Ook lag het megajacht Le Grand Bleu hier voor anker met op het achterdek een groot motorjacht en een zeiljacht van 23 meter lengte! Het mag wat kosten.

 

De kerst en jaarwisseling hebben we gevierd met Jannie en Jacco van het zeiljacht Maaike Saadet. We hebben het erg gezellig gehad. Jannie en Jacqueline hebben heel wat spelletjes scrabble met elkaar gespeeld. Kwam goed uit, konden de mannen beetje aan de boten klussen.

 

Wat een echte ‘pain in the as’ begint te worden is de watermaker. Als sinds ons vertrek uit Nederland functioneert de watermaker niet naar behoren. Op Saint Lucia is door de dealer al de pomp vervangen. Op Sint Maarten wederom de pomp vervangen en tevens het membraan. Op dit moment liggen we voor anker bij Virgin Gorda BVI’s en de pomp heeft al weer opgegeven. Het is toch niet te geloven dat een van onze grootste investeringen aan boord niet goed werkend te krijgen is. Gelukkig is de dealer van de watermaker op Sint Maarten zeer behulpzaam en heeft hij geregeld overleg met de fabriek in Italië. Dit onderwerp is dus nog niet afgesloten!

 

Zaterdag 12 januari hebben we Sint Maarten verlaten en zijn naar Virgin Gorda BVI’s gezeild. Een tocht van circa 75 zeemijlen waar we 19 uur over gedaan hebben. We hadden weinig wind en een bakstag koers. Door de zeegang en de weinige wind sloegen de zeilen flink heen en weer. Uiteindelijk hebben we het grootzeil gereefd en strak in het midden van de boot gezet. We hebben stug doorgezeild met af en toe snelheden van beneden de twee knopen. Het was een onrustig tochtje. In de ochtend zijn we voor anker gegaan bij Gun Creek waar je volgens de pilot kon inklaren. Helaas, sinds de orkaan Irma die hier ook ontzettend heeft huisgehouden was inklaren hier niet meer mogelijk. Inklaren was mogelijk door nog een stukje door te varen naar Spanisch Town, hebben we de dag erop gedaan.

Huidige gegevens:
18 graden 27,3 minuten Noord
64 graden 26,54 minuten West
23:00 UTC, 18:00 lokale tijd
Voorliggende koers, geen, liggen voor anker bij Spanisch Town BVI’s
Wind E 15 knopen
2/8 bewolkt
Golven circa 0,5 meter

Alles wel aan boord (op de watermaker na).

2018-11-13 Dag 4 (+4uur) oversteek Los Roques naar Sint Maarten

Wat valt er te melden.
We hebben de afgelopen 28 uur weer gemotor/zeild. Overdag was het heerlijk weer om te varen. echter, na het avond eten sloeg het weer behoorlijk om. De wind werd nog harder dan verwacht, met grote regelmaat was de ware wind ruim 25 knopen op de kop, gecombineerd met zware tropische buien en veel buiswater, niet prettig. Met enige regelmaat pikte de boot een paaltje waarbij je dan dacht dat de bodem uit de boot zou  zijn geslagen. Gelukkig drijven we nog. Deze  omstandigheden waren we niet meer gewend sinds ons vertrek uit Nederland. We waren verwend met ruim te zeilen koersen met redelijke winden.

Bij aankomst op Sint Maarten werden we onthaald op zware tropische buien met veel wind (temperatuur blijft wel circa 27 graden). We zijn voor anker gegaan in Marigot Bay bij de hoofdplaats Marigot van het Franse deel van het eiland. Er is nog duidelijk te zien dat orkaan Irma hier vorig jaar heeft huisgehouden. Veel huizen/hotels zijn nog zwaar beschadigd en onbewoonbaar. De mensen van dit deel van het eiland zijn erg vriendelijk, voelt goed om aan land te zijn.

Afgelegde weg de afgelopen 28 uur 121 zeemijlen. Nog af te leggen tot Sint Maarten 0 zeemijlen.

Huidige gegevens:
18 graden 04,1 minuten Noord
63 graden 05,5 minuten West
17:00 UTC, 13:00 lokale tijd
Koers over de grond (COG) geen
Wind E <15-25 knopen
8/8 Bewolkt
Golven circa 0,5 meter

Vanavond op tijd te kooi.

Alles wel aan boord.

2018-11-12 Dag 3 oversteek Los Roques naar Sint Maarten

Wat valt er te melden.
We hebben de afgelopen 24 uur slechts 4 uur gemotor/zeild en 20 uur alleen op zeil gevaren. Het was een heel gewone dag. We hadden ons om 17:30 geïnstalleerd in de kuip om onder het genot van een glaasje de zonsondergang te bewonderen. Niets van dit alles. In plaats daarvan op hetzelfde tijdstip een gigantische tropische regenbui met meer dan 30 knopen wind op de kop. All hands on deck op dat moment, zeilen reven. De wind kwam op in een paar minuten en was na de regenbui voor een korte periode volledig weg. Daarna hebben we alle zeilen weer gezet en hebben de hele nacht kunnen zeilen.

De windverwachting voor vandaag overdag is nog redelijk, 10-15 knopen wind uit oostelijke richting. Tegen middernacht is de verwachting dat de wind krimpt naar noordoost en toeneemt tot 20 knopen. We motor/zeilen op dit moment richting Sint Maarten (niet bezeild). De wind en positie van het moment tegen middernacht bepaalt wat we gaan doen. Blijft vaak een verrassing met een zeilboot.

Afgelegde weg de afgelopen 24 uur 105 zeemijlen. Nog af te leggen tot Sint Maarten 121 zeemijlen.

Huidige gegevens:
16 graden 15,3 minuten Noord
63 graden 57,5 minuten West
13:00 UTC, 9:00 lokale tijd
Koers over de grond (COG) 10 graden
Wind E <15 knopen
4/8 Bewolkt
Golven circa 1,5 meter

Alles wel aan boord.